maandag 26 juli 2010

Opbergbox

Jullie kennen dat vast ook wel. Heb je cardstock nodig in een bepaalde kleur en dan ligt juist dat vel helemaal onderop de grote stapel. Hartstikke lastig natuurlijk. En je kon ook nooit zien of je van die bepaalde kleur nu 1 of 2 vellen had. In Nederland had ik bij een kennisje al eens een bak gezien, waar ze het cardstock en designpapier in opborg en afgelopen zaterdag vroeg ik aan mijn schoonzoon of hij voor mij ook zoiets kon maken. En wat denk je........hij ging 's middags gelijk aan de slag. Niet alleen voor mij maar ook voor zijn vrouw heeft hij er eentje gemaakt. Nog makkelijk om te dragen, want als zo'n bak vol zit met papier is het best een gewicht om te dragen.
Ik ben ermee in mijn nopjes. Heb bij een kleur waar ik er meer van heb, gelijk een stickertje opgeplakt hoeveel vellen er zijn.
Wat vinden jullie ervan?
Misschien ook een idee om zoiets te laten maken?
Fijne avond.

woensdag 21 juli 2010

Verjaardagskaartje

Jullie kennen dat vast ook wel, er moet een verjaardagskaartje komen, maar je weet even niet hoe te beginnen. Je zit in een freubeldipje. Maar gelukkig bracht de uitdaging van Loes en Caroline op het hobbyjournaal uitkomst. Want het kaartje moest deze week ook nog gereed zijn. De oudste kleindochter wordt zaterdag alweer 7 jaar. Ze had me al verteld dat ze een scrapkaartje wilde en geen geborduurde. Dus vanmiddag maar eens op zoek gegaan naar een geschikt plaatje, papier dat erbij paste en toen kon ik aan de slag. Nou ja, dat wilde ik, maar de kleindochters wilden muffins komen bakken. Dus alles weer opgeborgen en na het avondeten de kaart verder afgewerkt. Ben er zelf heel tevreden over. Jullie ook?

Leuk dat je even op bezoek bent geweest.
Fijne avond!

maandag 12 juli 2010

Nooit te oud om te leren !

Met Kerstmis vorig jaar kreeg ik van mijn Noorse hobbymaatje een paar eigen gebreide sokken. Deze sokken nemen de Noren mee als ze op bezoek gaan bij iemand. De schoenen gaan bij de voordeur altijd uit en dan doen ze die sokken aan. Ze zitten nu dus altijd in mijn tas. Ik neem ze zelfs mee naar Nederland. Handig nietwaar?
Ik vertelde toen dat ik voor mijn kleindochters Noorse truien had gebreid en die wilden ze natuurlijk zien. Ik ben er erg trots op en ze zijn ook schitterend. Maar toen ik vertelde dat ik een voor- en rugpand en mouwen allemaal apart had gebreid, moesten ze wel even lachen. "Ans", zeiden ze, "je moet in het rond breien en dan afknippen". Ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar wie weet komt het er nog wel eens een keertje van.
Eerst maar eens gaan proberen om sokken of kousen te breien met 5 pennen die 20 cm lang zijn. En daar ben ik dus aan begonnen. Een boord breien is niet moeilijk, maar de Noorse vrouwen (en misschien zijn er ook wel mannen) breien toch net weer anders dan wij gewend zijn. Wat een gehannes. Ben wel een aantal keren opnieuw begonnen en nu ben ik zelfs al aan mijn 2e paar bezig. Dit paar is bestemd voor Caitlin, die ze de komende winter heerlijk aan kan doen in haar laarsjes als ze buiten speelt in de sneeuw of als ze een tocht gaat maken in de bossen.
Vinden jullie ze ook goed gelukt?